Vier de dag van de hangmat met deze Bob Marley-klassiekers

Muziek | Vandaag is de internationale dag van de hangmat. Nu de weergoden weer enkele warme zomerdagen in petto hebben, trakteert Proximus Pickx op enkele gezapige evergreens uit het rijke oeuvre van reggaegrootheid Bob Marley, al wiegend te consumeren in een hangmat naar keuze.

Door Pickx

Gepubliceerd op 22.07.20

2min

Er bestaat voor alles een internationale dag, en op deze 22e juli is de hangmat aan de beurt. Dit stukje textiel, synoniem voor rust en zen, bestaat al ettelijke duizenden jaren en kent zijn oorsprong in Centraal-Amerika. Om ten volle van je hangmat te kunnen genieten serveren we je de ongekroonde koning van de reggae, die de rastafaribeweging populariseerde over de gehele aardbol. Ziehier een bloemlezing van zijn beste werk.

Jammin

Wellicht één van de bekendste liedjes van Bob Marley, deze song vanop het album Exodus. Jammin is Bob Marleys viering van het goede leven en de goede muziek, maar had tegelijk een veel diepere betekenis voor de man. In 1978 keerde hij terug naar Jamaica na meerdere jaren in Londen (waar hij herstelde van een moordpoging op zijn persoon), om het concert One Love Peace op te voeren.

Zijn bezwerende uitvoering van Jammin veranderde dit feestlied in een aanklacht tegen politiek geweld. Zijn land bevond zich toen pal in het spanningsveld van de Koude Oorlog. Het socialistische pro-Cubaanse kabinet, geleid door premier Michael Manley, botste steevast op een rechtste, rabiaat anticommunistische oppositie onder leiding van Edward Seaga. Bob Marley slaagde erin om de twee tegenpolen te verenigen op het podium, waar ze elkaars hand schudden onder een rastavlag. Ondanks dit moment van decompressie ging het geweld onverminderd door, maar de reggaemuziek zorgde wel voor onthaasting te midden het tumult.

Get Up, Stand Up

Dit lied, verschenen in 1973, nodigt uit om op de barricaden te staan en zo verdrukking geen kans te geven. Marley pende de tekst samen met Peter Tosh, een andere figuur die emblematisch was voor de reggaegemeenschap. Ze vertellen het verhaal van hun opvoeding in Jamaica, waarbij ze moesten vechten om het respect en de aanvaarding af te dwingen voor hun rastareligie. Mick Jagger verklaarde ooit dat dit zijn favoriete reggaelied is.

Het is tevens het laatste lied dat ooit gezongen werd door Bob Marley hemzelve, tijdens een voorstelling in Pittsburgh op 23 september 1980. Het was een wonder dat hij die avond nog 20 liedjes kon brengen, want het reggae-icoon had hersenkanker. Kort na de show zakte hij in elkaar. Hij overleed op 11 mei 1981, op amper 36-jarige leeftijd.

Buffalo Soldier

De Buffalo Soldiers waren een zwart cavalerieregiment dat ingezet werd tijdens de verovering van West-Amerika, om de ‘Indianen’ te verjagen en de gronden te claimen voor de “geciviliseerde” blanken. Ironisch genoeg, zoals wel vaker in de loop van de geschiedenis, bestond deze militaire component uit slaven afkomstig uit Afrika. Bob Marley vervatte in zijn lied een ongemakkelijke geschiedenisles en herinnert aan de rol van de Afro-Amerikaan in de constructie van een land dat de zwarte medeburger systematisch blijft onderdrukken.

One Love

De bekendste versie van dit lied van Bob Marley & The Wailers verscheen in 1977 op Exodus, maar een herwerking in ska-stijl was twaalf jaar eerder al gereleaset. De boodschap die Marley wil uitsturen is dat iedereen in vrede zou moeten leven, en het geweld moet stoppen. Het lied doet denken aan ‘Imagine’ van John Lennon en ‘Give Me Love (Give Me Peace On Earth)’ van George Harrison.

Redemption Song

In de laatste single voor zijn dood vat Marley zijn leven en idealen samen: vrijheid en verlossing. Voor de tekst nam hij passages van de toespraak van burgerrechtenactivist Marcus Garvey over. Die laatste pleitte voor de terugkeer van de nakomelingen van zwarte slaven naar Afrika en hamerde in een speech in 1937 op “de verlossing uit de mentale slavernij”. “Enkel wijzelf kunnen onze geest bevrijden”, klonk het. Zijn toespraken werden vaak afgesloten met de woorden ‘One love!’.