RAMAN.: steeds op zoek naar de connectie met het publiek

Wie jou al zag, neemt al snel de woorden overgave en begeestering in de mond. Jij tolt over het podium als een muzikale derwisj, die met zijn gitaar het publiek lijkt te willen bezweren.

“Ja, voor mij staat optreden gelijk aan het uitwisselen van energie, niet enkel tussen bandleden zelf, maar ook tussen de band en het publiek. Als artiest sta je op een podium om een zekere boodschap uit te dragen, ook als je zelf nog niet goed weet wat die boodschap precies inhoudt. Je staat er wel met een reden, en ik denk dat je voor een publiek soms een spiegel bent, dat je als muzikant iets kan triggeren, dat je een verhaal kan vertellen waar mensen zich in kunnen vinden. Voor mij is muziek een taal tussen mensen, iets wat voor een connectie zorgt, zonder de boodschap letterlijk uit te spreken.”

Je boodschap komt alleszins wel binnen. RAMAN. is op dit moment een tweekoppige band. Rauw en teder tegelijk. Ervaar je het spelen met twee als een vanzelfsprekendheid?

“Neen, helemaal niet. Er zit toch een zekere uitdaging in, omdat je met twee quasi in je blootje staat. Ik vind het boeiend om in die uitdaging de creativiteit op te zoeken, onverwachte momenten te counteren. Er mag in muziek maken toch wel een zekere spanning zitten, een ‘waar gaat dit heen’-sfeertje. Voor mij is muziek maken geen statisch gegeven, er moet iets gebeuren op het podium.”

+

Jullie trokken onlangs de studio in, en kozen voor The Yellow Tape in Sint-Amandsberg, waar ook the late Tiny Legs Tim kind aan huis was. Hoe waren die opnamesessies?

“De opnames in The Yellow Tape was één fase van verschillende de studiosessies. Gezien de analoge old-skool setting van deze studio stonden eenvoud en performance centraal, om in latere fase die vastgelegde essentie waar nodig te kunnen uitbreiden. In een studio leer je een heel ander aspect van muziek maken kennen: je hebt er ten eerste enorm veel mogelijkheden om je creativiteit mee bot te vieren, en ten tweede wordt alles enorm uitvergroot. Je zou als muzikant kunnen verdwalen in de schier eindeloze mogelijkheden die je aangereikt worden, maar het is zaak om tijdens de opname de focus te houden op wat je initiële bedoeling was. In het geval van RAMAN. was dat in deze fase proberen om de live-energie over te brengen naar een studio-omgeving. Niet vanzelfsprekend, maar ik denk dat we er wel in geslaagd zijn. Ik heb er alleszins geleerd om snel keuzes te maken, en te gaan voor de essentie als vertrekpunt. Kijk naar wat PJ Harvey doet op haar meest recente plaat: minimale opsmuk, rechttoe rechtaan. Daar hou ik wel van.”

+

Vanaf het najaar krijgen we enkele eerste singles te horen. Daar kijken we naar uit. Mocht je carte blanche krijgen, met welke producer zou je graag eens werken?

“Rick Rubin en Daniel Lanois. Ja, twee grote namen, maar ik denk dat ze de diepgang of gelaagdheid waar ik in mijn muziek steeds naar op zoek ga goed zouden kunnen vatten en omzetten naar de juiste dosis. Ik vind het belangrijk dat een producer iets wakker maakt in een muzikant, iets gaat zoeken in de diepte, waar de muzikant of band zichzelf nog niet bewust van is. Meer dan iets dat aan oppervlakte ligt te benadrukken en te polijsten. Als ik kijk naar de samenwerking tussen Daniel Lanois en Trixie Whitley, dan kan ik daar enkel maar bewondering voor hebben.”Wie RAMAN. wil ontdekken, kan dat via deze link:

Of live op deze data:

• 30/07 - Theater Aan Zee - Oostende
• 26/08 - Road Rock - Kuurne
• 27/08 - Maanrock - Mechelen

+