SPACEBABYMADCHA staat tweede keer op Pride: "Visibiliteit is zo belangrijk voor mensen die op zoek zijn naar hun identiteit"

Muziek | The Belgian & European Pride 2023, dit jaar op 20 mei, is een jaarlijkse hoogdag voor de LGBTQIA+-community in ons land. Een van de blikvangers op dat festijn van verdraagzaamheid en openheid wordt de Belgische R&B-sensatie SPACEBABYMADCHA (die/hen). In een gesprek met Pickx vertelt die over het eigen groeiproces als non-binair persoon en artistiek rolmodel.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Je speelt je laatste concert van je spring tour op Pride: hoe voelt het om daar af te sluiten? 
SPACEBABYMADCHA: "Ik heb vorig jaar ook opgetreden tijdens Pride en ze waren zo tevreden dat ze mij opnieuw hebben gevraagd. Deze keer geef ik een show aan The Crazy Circle, een bekende queer bar, waar een street party georganiseerd wordt. Tijdens Pride heeft iedereen elkaar lief, de mensen zijn alert en interageren. De connectie die ik dan voel met het publiek zorgt ervoor dat het mijn favoriete plaats is om op te treden. Als ik elders in Vlaanderen sta, moet ik meer doen om mensen los te krijgen. In Brussel gaat dat vanzelf omdat mensen vaker nieuwe prikkels gewoon zijn en sneller connecties maken."

Je bent zelf queer: had jij queer rolmodellen toen je jonger was?
"Ik identificeer mezelf als non-binair. Toen ik opgroeide in Brugge was er voor mij geen rolmodel of persoon waarmee ik mij kon identificeren. Het gekke is dat in 2016, voor ik met muziek begon, iemand me een YouTube-link doorstuurde van 070 Shake. Toen ik hun videoclip voor het eerst zag, voelde dat zo herkenbaar. Het was de eerste non-binaire artiest die ik zag, wat mij veel zelfvertrouwen gaf in die periode van zelfontdekking en zelfontplooiing. Dat gedachteproces is toen pas gestart en daarom is visibiliteit zo belangrijk voor mensen die zoekende zijn naar hun seksualiteit of identiteit. Zes jaar later vergelijken ze mijn muziek met die van hen. Ook al was dat nooit de bedoeling, onbewust heeft die mijn muziek en stijl wat beïnvloed. 070 Shake blijft één van mijn favoriete artiesten."

Hoe verliep dat groeiproces van zelfontdekking voor jou?
"Toen ik uit de middelbare school kwam, ging ik in Brussel studeren. Ik was er iemand tegengekomen en voelde dat ik daar gevoelens voor kreeg, terwijl ik heel mijn leven hetero was. Dacht ik. (lacht) Toen besefte ik dat ik ook gevoelens kon hebben voor een vrouw. We hebben geen relatie gehad, maar het was wel een biseksuele wake-up call. Wat later had ik een relatie met een vrouw die zeer gepassioneerd was door Japanse en Afrikaanse kunst waarin non-binariteit centraal stond. Zij was diegene die me dat pad toonde en uitlegde, terwijl ik me realiseerde dat ze eigenlijk mij beschreef. Toen besefte ik dat ik zelf non-binair was. We hebben samen veel queer films bekeken en ik heb er ook meer over opgezocht. Daarna kwam ook het proces op gang van mezelf comfortabel voelen met de term en hoe dat past binnen de samenleving."


Nieuw woordenboek creëren

Hoe verwerk je je queerness in je muziek? 
"‘ON ME’ is een song die ik heb gemaakt voor de serie ‘Roomies’ (op VRT1) en gaat eigenlijk over mijn vriendin. Voor de rest probeer ik over alles open te zijn, zowel in het dagelijkse leven als in mijn muziek. Een specifieke song over mijn non-binariteit of de gevoelens die daarmee gepaard gaan, heb ik niet. Maar door die algemene openheid komt dat sowieso wel ter sprake. Ik voel me vandaag zelfzeker en goed, maar het blijft wel nog raar om aangesproken te worden als “mevrouw” of wanneer kinderen in de war zijn en vragen of ik een meisje of jongen ben. Op die momenten voel ik me nog niet comfortabel genoeg en merk ik dat ik daar nog in moet groeien."

Op welke manier bots je daar nog tegenaan? 
"In zaken als: hoe noem ik mezelf wanneer ik in een relatie zit? Ben ik iemands ‘lover’? Dat voelt een beetje oppervlakkig. Vorige week postte ik een story en de tekst die ik erbij wou zetten, gaf de indruk dat ik mezelf aansprak als een ‘dude’. Ook daar voelde ik me niet comfortabel bij. Vooral omdat ik ervan uitging dat mensen verward zouden zijn en ik me nog niet klaar voel om die conversatie te hebben met mensen waarvan ik niet zeker weet dat het een safespace/zone is. Er zijn woorden die nog niet bestaan en waarover we echt eens moeten nadenken. In het Engels heb je bijvoorbeeld 'siblings', waardoor je je niet beperkt tot 'broer' of 'zus'. We moeten gewoon allemaal samen een nieuw woordenboek creëren." 

Merk je zelf dat er dingen aan het veranderen zijn wat betreft visibiliteit en representatie?
"Toch wel. Dit jaar heb ik zeker al drie interviews of panelgesprekken gedaan rond het onderwerp, terwijl dat vorige jaren niet zo was. Jongeren zijn er meer mee bezig en praten er vaker en opener over dan oudere generaties. Zelf was ik op mijn 16 veel mondiger dan in mijn beginnende twintigerjaren. Op die leeftijd komt er veel op je af en keer je meer naar binnen. Als je jonger bent, zit er minder rem op en flap je er veel dingen uit."

Was er een bepaalde queer film die echt een grote indruk naliet? 
"'La vie d’Adèle’ was de eerste queer film die ik heb gezien, die maakte wel veel indruk op mij. ‘Pariah’ ook. Die film gaat over een zwart, lesbisch meisje in de New Yorkse Bronx, haar coming out wordt niet echt warm onthaald door haar familie. Ik heb die film met mijn toenmalig lief bekeken: heel confronterend omdat ze zelf moslima was en alles geheim moest blijven. Die twee films hebben me het hardst geraakt. Ik zag hoe zwaar het op haar woog en hoe verschillende landen en culturen dat niet accepteerden en nog steeds niet accepteren. ‘Moonlight’ raakte mij ook wel omdat ik me niet kon voorstellen hoe mannen zich daarbij voelen. Ik heb zelf nog niet over queerness gepraat met een man dus die film was voor mij wel een soort introductie in de ervaring van mannen. Hoe zij vechten tegen de emotionele ontoegankelijkheid in onze maatschappij."

Je hebt een song gemaakt voor de soundtrack van ‘Roomies’. Als je voor eender welke internationale serie een song zou mogen maken: wat zou je kiezen?
"Ik ben al demo’s aan het sturen voor het tweede seizoen van ‘Roomies’. (lacht) Ook voor ‘Insecure’ en ‘Atlanta’ zou ik heel graag een song schrijven!"

Welke queer serie moet iedereen bingen? 
"‘Roomies’! Dat is de eerste Vlaamse serie waarmee ik me kon identificeren. Het feit dat VRT 1 dat nu voor de tweede keer uitzendt, is zo goed. Het werd een groot succes omdat het ground breaking is voor Vlaanderen."

Zijn er queer artiesten die je ons kan aanraden?
"Bryn! En uiteraard 070 Shake, die een belangrijk rolmodel voor mij is (geweest)."

Verlanglijstje

Wat staat er dit jaar allemaal op de planning voor jou?
"Deze week treed ik op tijdens Pride, maar de zomer is ook al goed gevuld! Couleur Café en Dour zijn de hoogtepunten op de planning, daar ben ik heel dankbaar voor. En er komt nieuw werk aan, meer bepaald een geëvolueerde ‘CYCLES, part 2'. De vibe blijft clubby R&B, maar met meer experimentele en elektronische sounds/tracks." 

Waar zou je heel graag eens willen optreden? 
"Ik heb een hele lijst! (lacht) WOO HAH – Rolling Loud staat hoog op mijn verlanglijstje. Dat is een festival in de VS, maar dit jaar werken ze samen met een festival uit Nederland. The Great Escape in Brighton, Engeland is nog zo eentje. Artiesten die nu bekend zijn, zoals Skepta, hebben eerst opgetreden op The Great Escape. Ik sta nu zelf ook op de affiche van Dour, maar daar heb ik veel moeite voor moeten doen, om mezelf ‘on the map’ te krijgen. Tijdens mijn eerste eerste twee jaren als artiest heb ik constant zelf rondgebeld en gemaild, zo kwam ik aan shows in Londen en Nederland. Daarna wilde ik mijn netwerk in België uitbouwen: daarmee verhoog je je credibiliteit, want in het buitenland vragen ze daar wel naar. Er waren al optredens in Trix en Botanique, en binnenkort op Couleur Café en Dour. Daarna is het time to move out again. Veel netwerken en shows regelen in de UK, Nederland en Frankrijk. België is een klein land dus je mag niet alleen hier je focus leggen."

"Je moet geloven in wat je doet. Als jij er niet in gelooft, wie dan wel?! We moeten alle angst en self doubt elimineren door liefde en support te tonen naar elkaar toe. De reden waarom mensen niet in connectie staan met zichzelf, is omdat ze te weinig connectie hebben met liefde en geluk. Dat is de community die ik wil creëren met SPACEBABYMADCHA. In Brugge is het eerder ieder voor zich, terwijl het in Brussel draait rond communities en hoe je elkaar kunt helpen. Die boodschap wil ik zelf ook meegeven. Daarom hou ik zo van de queer community en zeker als ik daarmee kan inspireren."

Welke raad zou je tenslotte willen meegeven aan queer mensen die nog zoekende zijn? 
"KOM NAAR BRUSSEL! (lacht) Ga naar The Crazy Circle, een leuke safe space voor de queer community. Kijk naar ‘Roomies’ en steun Flo & Kato. Probeer queer media te volgen en conversaties te hebben met gelijkgestemde mensen. Volg de juiste platformen en praat. Haal daaruit de kracht om jouw ding verder vorm te geven."

Het volledige programma van European & Belgian Pride 2023 op zaterdag 20 mei vind je hier

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top