Compact Disk Dummies vieren tien jaar ‘The Reeling’: “Sommige nummers leiden een eigen leven”

Wat staat er te gebeuren in VIERNULVIER?

Lennert Coorevits: “Het idee was om even stil te staan bij het feit dat ‘The Reeling’ en ‘Mess With Us’ al tien jaar oud zijn. Voor veel mensen lijkt het heel snel te zijn gegaan, en voor ons ook. ‘The Reeling’ is het eerste nummer dat we ooit hebben uitgebracht en het staat er nog altijd. Van de EP zijn toen zo’n 200 exemplaren op vinyl gedrukt voor Record Store Day. We merken nu dat die nog steeds voor zotte prijzen verkocht worden op Discogs. Dus we wilden die opnieuw uitbrengen, maar wilden er ook iets rond doen. Het begon als een klein feestje, maar het is ondertussen al gegroeid tot de grote zaal van de Vooruit.”

“Er komt ook een minidocumentaire uit van tien minuten over het ontstaan van ‘The Reeling’ en de periode na Humo’s Rock Rally. Sjoerd Tanghe heeft er iets heel tofs van gemaakt. Het is heel flitsend, snel, grappig… De Week van de Belgische Muziek was ook het ideale moment om dat even in de spotlights te zetten.”

Zien we vooral beelden die nu zijn opgenomen, of hadden jullie archiefbeelden van toen?

Janus Coorevits: “Ik had toen een iPhone, maar die is gestolen. Dus veel archiefbeelden hebben we niet meer.”

Lennert: “En we hebben misschien ook niet zoveel gefilmd in die periode. We hebben enkele beelden van tien jaar geleden, interviews met toenmalige managers en engineers, maar ook animaties. Ik heb die getekend en Janus heeft ze geanimeerd.”

Janus: “Het is leuk om de verhalen van toen eens vanuit een ander perspectief te horen. Sommige dingen waren we zelf al vergeten. We leren nog iets bij over onszelf!”

Lennert: “Ja, over hoe we toen in elkaar zaten, de fouten die we maakten omdat we nog niet goed wisten hoe de business werkt… Het is leuk om terug te blikken, maar dat hoeft voor ons ook niet te lang te duren. We hebben niet zoveel aan nostalgie.”

Met welk gevoel kijken jullie terug op tien jaar geleden?

Lennert: “We hebben al een lange weg afgelegd. We waren naïef, op een goede, maar ook op een minder goede manier. We wisten niet wat een radiosingle was. We hebben toen het geluk gehad dat we met goede producers werkten die ons hebben begeleid. Die onbevangenheid typeert onze beginperiode helemaal. Zo van, we doen maar iets en we zien wel. Het nadeel daarvan is dat je sneller met je laat sollen.”

Janus: “Niet dat dat op grote schaal gebeurde, maar we wisten gewoon nog veel te weinig over de sector.”

Lennert: “Het valt ons wel op dat onze muziek van toen nu nog steeds aanslaat bij jonge mensen. Op onze optredens staan niet alleen 35-jarigen in het publiek, maar ook 16-jarigen die ‘The Reeling’ net voor de eerste keer hoorden en er verliefd op werden.”

Jullie muziek overstijgt niet alleen generaties, maar ook genres. Jullie hebben Humo’s Rock Rally gewonnen, maar ook een MIA in de categorie Dance.

Lennert: “Toen we net begonnen, noemden we onze muziek elektropunk omdat we heel erg beïnvloed waren door groepen als Crystal Castles, Waxdolls en Nid & Sancy (die ook de eerste EP mee produceten, red.), maar intussen is dat niet meer echt zo. Met onze eerste EP zetten we al een stap richting meer poppy nummers, maar toch kwamen muzikanten zoals Brent Vanneste van Stake en Younes Faltakh van The Hicky Underworld naar ons om te zeggen dat ze onze muziek fantastisch vonden. Dat hadden we nooit verwacht, dat ook zij onze muziek goed zouden vinden. Het opende onze ogen. Die hokjes waren helemaal niet zo belangrijk.”

“In welk genre ze ons indelen, maakt ons niet uit. Waar we ons vroeger wel aan stoorden, is dat mensen na een optreden zeiden: ‘goed gedraaid’. We dachten: we staan hier niet met een dj-set. Het is echt hard werken.”

Janus: “Niets tegen dj’s, maar wij doen met Compact Disk Dummies helemaal iets anders. Een dj-set is een kunst op zich, helemaal iets anders dan live muziek maken. Sinds we met een drummer spelen, is dat livegevoel veel verbeterd.”

Jullie vertelden in eerdere interviews dat jullie tijdens het schrijven niet bezig zijn met hoe jullie het live zullen brengen, omdat dat jullie vrijheid zou kunnen inperken. Is dat veranderd?

Lennert: “Dat is nog altijd zo. Nu zijn we bijvoorbeeld een nummer aan het schrijven waar misschien wel een strijkorkest op komt. Hoe we dat live oplossen, zien we later wel. En van sommige nummers denken we niet dat ze live zullen werken, maar toch worden die de max.”

Janus: “Dat was het geval met ‘Girls Keep Drinking’. Als single deed dat niet zoveel, maar door het veel live spelen, een setting waar het echt mag ontploffen, is het zijn eigen leven beginnen leiden. Het is nu een publiekslieveling en een vaste waarde in de set. Zo blijft het leuk voor ons, we proberen elk jaar wel iets nieuws toe te voegen aan de nummers. Zo blijven ze fris.”

Nu wordt een remix van ‘The Reeling’ gedraaid op de radio die jullie zelf gemaakt hebben onder jullie pseudoniem Silver Sisters. Zijn er versies van het nummer die we nog nooit gehoord hebben?

Lennert: “In de studio haalden Nid & Sancy het nummer uit de vuilbak. ‘We moeten hier echt op werken, het is een bom’, zeiden ze. Eerst hebben we het wat lager gepitcht om het comfortabeler te maken om te zingen en hebben we een intro toegevoegd. Maar zij zeiden: ‘nee, je moet terug naar die vorige versie, hoger zingen, en gewoon beginnen.’ Het is goed dat we dat gedaan hebben.”

Janus: “We waren toen al met nieuwe muziek bezig en wilden wat sfeervoller gaan, er meer mee experimenteren. Maar Nid & Sancy zeiden: ‘keep it simple’.”

Lennert: “De versie van Silver Sisters is ontstaan omdat we zin hadden om er nog eens met de grove borstel door te gaan. We hebben het net iets meer klaargemaakt voor de dansvloer. En omdat het onder een andere naam is uitgekomen, noemen we het niet ‘de 2023-versie van ‘The Reeling’’. Als mensen liever het origineel horen, moeten ze vooral dat opleggen.”

Jullie zitten in de studio. Werken jullie momenteel aan een nieuw album?

Janus: “We werken toe naar ons optreden op Werchter deze zomer. We willen op zo’n optreden altijd iets nieuws te presenteren hebben. Dus voor Werchter komt er zeker iets nieuws!”

Leggen jullie jezelf vaak deadlines op?

Lennert: “Dat moet wel! En ons management is heel blij als we dat doen, want anders blijven we maar aan de muziek sleutelen. En we nemen altijd een hoop andere projecten aan. Als al ons werk alleen in de muziek was gekropen, hadden we al vier platen uitgebracht. Deadlines zijn nodig om de focus op één iets te kunnen leggen.”

Janus: “Dat betekent niet dat we onze deadlines altijd halen. We zijn altijd wel twee weken later. We zijn een beetje perfectionistisch, denk ik.”

Lennert: “Onze eerste EP mist dan weer wat perfectionisme, en daar willen we een beetje naar terugkeren, naar dat ruwe.”

Is er nog iets veranderd aan jullie schrijfproces?

Janus: “Nu maken we heel veel nummers. Vroeger niet. Toen maakten we tien nummers voor de plaat, werd er eentje geschrapt, en moesten we nog last minute een nieuw nummers schrijven. Nu proberen we het omgekeerde te doen: teveel nummers maken zodat we keuzes kunnen maken. Als een nummer af is, maar niet echt op de plaat past, bergen we het op.”

Naast Werchter, wat staat er allemaal op de agenda komende zomer?

Lennert: “We kunnen nog niet veel zeggen, maar het is niet de bedoeling om een volgepropte zomer te hebben. Er komen wel dingen binnen, ook in het buitenland, waar we heel hard naar uitkijken.”

'The Reeling voor dummies' is nu te zien op VRT MAX.